(البدايه)

عبير : (برومانسيه) شايف النجوم ياحمد

احمد: نجوم ايه بس فى عز الظهر دا انا الشمس حرقت افايا

عبير: الله ياحمد بص السحابه اللى هناك دى اللى عليها العصافير

احمد: لا والله ياحبيبتى انا مش شايفها بس شايف دخان عربيات خنقنى

عبير: يوووووووه ياحمد خليك رومانسى شويه

احمد: رومانسى ايه بس وانتى مخرجانى فى عز الضهر كده انا الشمس كلت وشى وقالت انا شبعت

عبير : انت مش بتحبنى والا ايه


احمد: ياستى بحبك

عبير: لاء انت كداب انت مش بتحبنى

احمد: يعنى اولع فى نفسى بجاز عشان
تصدقى انى بحبك

عبير : (والدموع على خدها) لا ياحمد انت اتغيرت خالص

احمد: ياحبيبتى والله بحبك

عبير : لاء ياحمد متصلحش اللى انت عملته

احمد: وهو انا كنت عملت ايه بس

عبير : (تعيط) اهئ اهئ اهئ

احمد: بتعيطى ليه دلوقت

عبير: احمد طلقنى ياحمد

احمد: هوا احنا لسه اتجوزنا عشان اطلئك

عبير :يعنى كمان مش عايز تطلقنى

احمد (يشد فشعره): يادى الليله السودا انا ايه اللى خرجنى بس

عبير : كمان خليتها ليله سودا .. يعنى انا اللى خرجتك غصب عنك

احمد: ياستى مش قصدى. بصى انا مش هرد عليكى عشان مانتخانئش

عبير : للدرجادى قرفان منى

احمد: (وشه يحمر من الغيظ) يعنى انتى عايزه تتخانئى وخلاص

عبير : يعنى انا نكاديه ياحمد

احمد: لاء ......انا

عبير: انت بتاخدنى على اد عقلى

احمد: حقك عليا وادى راسك ابوسها

عبير: ياسلام كده بكل بساطه

فجأه يقف احمد على سور الكوبرى ويرمى نفسه فى الميه

عبير : تفتكر ياحمد انى كده هسامحك


(النهايه)